wybuchać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

losbrechen czasownik bricht los, brach los, ist losgebrochen rozpętywać się, wybuchać

explodieren czasownik explodiert, explodierte, ist explodiert wybuchać

ausbrechen czasownik bricht aus, brach aus, ist ausgebrochen uciekać, wydostawać się, wybuchać; aus dem Gefängnis / aus dem Käfig ausbrechen uciekać z więzienia / wydostawać się z klatki; ein Krieg bricht aus wybucha wojna; sich (DAT) einen Zahn ausbrechen złamać sobie ząb

Jubel der (nur Singular) radość, okrzyki radości, wiwaty, entuzjazm; in Jubel ausbrechen wybuchać radością

aufbrausen czasownik braust auf, brauste auf, ist aufgebraust burzyć się, pienić się (także o osobie), kipieć, musować, wybuchać, unosić się (o osobie); Beifall brauste auf zerwała się burza oklasków

krepieren czasownik krepiert, krepierte, ist krepiert rozpryskiwać się, pękać, wybuchać, zdychać; das Schwein ist an Rotlauf krepiert świnia zdechła na różycę; krepierende Bomben rozpryskujące się bomby

loslachen czasownik lacht los, lachte los, hat losgelacht wybuchać śmiechem

aufflammen czasownik flammt auf, flammte auf, ist aufgeflammt także przen. zapłonąć, wybuchać płomieniem, stawać w płomieniach

auflodern czasownik lodert auf, loderte auf, hat aufgelodert buchać, przen. rozgorzeć, wybuchać; die Flammen loderten hoch auf płomienie buchały wysoko; in der Hauptstadt loderten die Straßenkämpfe wieder auf w stolicy znowu wybuchły walki uliczne; in ihren Augen loderte Hass auf w ich oczach płonęła nienawiść

R E K L A M A