wyrywać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

wegreißen czasownik reißt weg, riss weg, hat weggerissen wyrywać jemandem etwas komuś coś

entreißen czasownik entreißt, entriss, hat entrissen wyrywać, wydzierać

ausreißen czasownik reißt aus, riss aus, hat ausgerissen wyrywać, odrywać

raufen czasownik rauft, raufte, hat gerauft wyrywać, skubać, targać, szarpać; sich raufen brać się za łby, bić się

herausreißen czasownik reißt heraus, riss heraus, hat herausgerissen wyrywać, odrywać, pot. naprawiać, kompensować; sich aus der Not herausreißen przen. wydobywać się z biedy

rupfen czasownik rupft, rupfte, hat gerupft skubać, wyrywać

wachrütteln czasownik rüttelt wach, rüttelte wach, hat wachgerüttelt wyrywać ze snu, wyrywać z marzeń, potrząsać jemanden kimś

loskommen czasownik kommt los, kam los, ist losgekommen uwalniać się, wyrywać się, odrywać się; von jemandem loskommen uwalaniać się od kogoś

Zahn der (PL die Zähne) ząb; jemandem einen Zahn ziehen wyrywać komuś ząb; Auge um Auge, Zahn um Zahn oko za oko, ząb za ząb; bleibende Zähne zęby stałe; ein Zahn fällt mir aus ząb mi wypada; mein Zahn ist ausgefallen ząb mi wypadł; die dritten Zähne sztuczna szczęka

Lethargie die (nur Singular) także med. letarg; jemanden aus seiner Lethargie erwecken/herausreißen budzić/wyrywać kogoś z letargu

aufgabeln czasownik gabelt auf, gabelte auf, hat aufgegabelt nabierać na widelec/widły, pot. wyławiać, znajdować, wyhaczać, wyrywać; die Polizei hat zwei jugendliche Ausreißer aufgegabelt pot. policja złapała dwóch młodocianych zbiegów; er hatte das Mädchen in einem Lokal aufgegabelt pot. wyrwał dziewczynę w lokalu

hochschrecken czasownik schreckt hoch, schreckte hoch, hat hochgeschreckt przestraszyć, płoszyć, wyrywać aus dem Schlaf ze snu; (schrickt hoch, schreckte/schrak hoch, ist hochgeschreckt) przestraszyć się, zrywać się; sie schrak aus dem Schlaf hoch zerwała się ze snu

entfahren czasownik entfährt, entfuhr, ist entfahren wyrywać się jemandem komuś; ihr ist ein Schimpfwort entfahren z jej ust wyrwało się przekleństwo

herausbrechen czasownik bricht heraus, brach heraus, ist herausgebrochen wyrywać się, wydobywać się (o krzyku); (hat herausgebrochen) wyłamywać, odrywać, zrywać

entwurzeln czasownik entwurzelt, entwurzelte, hat entwurzelt wyrywać z korzeniami

R E K L A M A