erweisen czasownik erweist, erwies, hat erwiesen wykazywać, dowodzić; Achtung erweisen okazywać szacunek; jemandem die Ehre erweisen oddawać komuś cześć, zaszczycać kogoś; sich erweisen okazywać się; sich als ein Betrüger erweisen okazać się oszustem |
dekuvrieren czasownik dekuvriert, dekuvrierte, hat dekuvriert demaskować; sich dekuvrieren okazać się |
Ausweis der (PL die Ausweise) dowód osobisty, dowód tożsamości, legitymacja, wykaz; den Ausweis vorweisen okazać dowód osobisty; statistischer Ausweis wykaz statystyczny |
herausstellen czasownik stellt heraus, stellte heraus, hat herausgestellt wystawiać, wysuwać na pierwszy plan, uwypuklać, usuwać (z boiska), wykluczać (z gry); sich herausstellen okazywać się |
zeigen czasownik zeigt, zeigte, hat gezeigt pokazywać, ukazywać, przedstawiać, wskazywać, nadawać, wyświetlać (film); jemandem etwas zeigen pokazywać coś komuś; auf jemanden zeigen pokazywać kogoś; sich hilfsbereit zeigen okazywać się pomocnym; Interesse zeigen okazywać zainteresowanie; der Versuch zeigt, dass... eksperyment dowodzi, że...; Thermometer zeigt 5°C termometr wskazuje 5°C |
finden czasownik findet, fand, hat gefunden znajdować, natrafiać, natykać się, odszukiwać, zastawać, uważać, uznawać, sądzić; sich finden znajdować się, odnajdywać się, dostosowywać się, przystosowywać się, okazywać się; wie finden Sie das? co Pani/Pan na to?, co Pani/Pan o tym sądzi? |
entpuppen czasownik entpuppt, entpuppte, hat entpuppt; sich entpuppen przepoczwarzać się, przen. okazywać się |
antun czasownik tut an, tat an, hat angetan wyrządzać, okazywać; jemandem Böses antun wyrządzać komuś zło; Gewalt antun zadawać gwałt, gwałcić; es jemandem angetan haben zachwycić/oczarować kogoś; von jemandem/etwas angetan sein być zachwyconym kimś/czymś; seine Jacke antun dawn. wkładać kurtkę |
äußern czasownik äußert, äußerte, hat geäußert objawiać, przejawiać, okazywać, wypowiadać, wyrażać; sich äußern okazywać się, wypowiadać się |
bezeigen czasownik bezeigt, bezeigte, hat bezeigt okazywać, wykazywać, wyrażać |
offenbaren czasownik offenbart, offenbarte, hat geoffenbart/offenbart ujawniać, wyjawiać, objawiać, wyznawać; sich offenbaren zwierzać się; sich als zuverlässiger Freund offenbaren okazywać się niezawodnym przyjacielem |
Fahrkarte die (PL die Fahrkarten) bilet; eine Fahrkarte vorzeigen okazywać bilet; eine Fahrkarte lösen/entwerten kupować/kasować bilet; sich eine Fahrkarte nach Paris kaufen kupować bilet (kolejowy) do Paryża |
zollen czasownik zollt, zollte, hat gezollt płacić, regulować; jemandem Achtung/Bewunderung zollen okazywać komuś szacunek/podziw; jemandem Beifall zollen przyklaskiwać komuś, oklaskiwać kogoś |
bekunden czasownik bekundet, bekundete, hat bekundet okazywać, manifestować, objawiać, prawn. zeznawać; Interesse bekunden okazywać zainteresowanie; eidlich bekunden zeznawać pod przysięgą |
erhellen czasownik erhellt, erhellte, hat/ist erhellt oświetlać, rozjaśniać, rozświetlać, przen. wyjaśniać / wynikać, okazywać się |
vorweisen czasownik weist vor, wies vor, hat vorgewiesen okazywać, pokazywać, udowadniać; etwas vorzuweisen haben móc się czymś wykazać, dysponować czymś |
vorkehren czasownik kehrt vor, kehrte vor, hat vorgekehrt okazywać, podkreślać, austr. szwajc. przedsiębrać, stosować |
entgegenbringen czasownik bringt entgegen, brachte entgegen, hat entgegengebracht okazywać, przejawiać, darzyć; jemandem Vertrauen entgegenbringen okazywać komuś zaufanie, darzyć kogoś zaufaniem |
bewähren czasownik sich bewähren; bewährt sich, bewährte sich, hat sich bewährt potwierdzać swoją wartość, sprawdzać się, okazywać się przydatnym, okazywać się wartościowym, wytrzymać próbę; du hast dich als zuverlässiger Arbeiter bewährt sprawdziłeś się jako niezawodny pracownik |
vorzeigen czasownik zeigt vor, zeigte vor, hat vorgezeigt pokazywać, okazywać |
vorlegen czasownik legt vor, legte vor, hat vorgelegt kłaść jemandem etwas coś przed kimś, zakładać, nakładać, przedkładać, przedstawiać, prezentować, okazywać, wykładać, sport podawać; Dokumente vorlegen okazywać dokumenty; jemandem Fragen vorlegen zadawać komuś pytania; das vorlegende Gericht sąd odsyłający |
zutreffen czasownik trifft zu, traf zu, ist zugetroffen być słusznym, okazywać się słusznym; für etwas zutreffen odnosić się do czegoś, dotyczyć |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 13-04-2024 23:53
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!