zgubić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

hopsgehen czasownik geht hops, ging hops, ist hopsgegangen pot. zginąć (stracić życie), zgubić się, zepsuć się, wpaść, zostać przyłapanym

verlieren czasownik verliert, verlor, hat verloren gubić, tracić, przegrywać, ponosić porażkę; sich verlieren gubić się, ginąć; das Gedächtnis verlieren tracić pamięć; den Krieg verlieren przegrywać wojnę; an Bedeutung verlieren tracić na znaczeniu; sich in Gedanken verlieren pogrążać się w rozmyślaniach

verbaseln czasownik verbaselt, verbaselte, hat verbaselt reg. gubić przez niedbałość, tracić przez niedbałość

zugrunde przysłówek zugrunde gehen ginąć, marnieć, upadać, sczeznąć; zugrunde legen brać za podstawę; zugrunde liegen być podstawą/fundamentem czegoś; zugrunde richten destruować, gubić, rujnować, wyniszczać, zaprzepaszczać; das römische Weltreich ist trotz seiner Macht und seines Reichtums zugrunde gegangen Cesarstwo Rzymskie upadło pomimo swojej potęgi i bogactwa

Grund der (PL die Gründe) grunt, ziemia, przyczyna, powód, tło, dno, podstawa, istota rzeczy, fundament; aus diesem Grund z tego powodu; einer Sache auf den Grund gehen dochodzić sedna sprawy; auf Grund laufen osiąść na mieliźnie; zu Grunde gehen ginąć, marnieć, upadać, sczeznąć; zu Grunde richten destruować, gubić, rujnować, wyniszczać, zaprzepaszczać; im Grunde genommen w gruncie rzeczy, w zasadzie, właściwie

verlaufen czasownik verläuft, verlief, ist verlaufen przebiegać, odbywać się, upływać, ciągnąć się, prowadzić (droga), mieć przebieg, zlewać się (kolory); (hat verlaufen) sich verlaufen rozchodzić się, rozbiegać się, rozpraszać się (tłum), gubić się, błądzić, mylić drogę, opadać (wody), rozmywać się (o farbie)

R E K L A M A