zniknąć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

verschwinden czasownik verschwindet, verschwand, ist verschwunden znikać, ginąć, przepadać, ulatniać się, chować się; von der Bildfläche verschwinden przen. zniknąć ze sceny; verschwinde! zmykaj!, zmiataj!

spurlos przysłówek bez śladu; spurlos verschwinden zniknąć bez śladu

wegmüssen czasownik muss weg, musste weg, hat weggemusst musieć odejść, musieć odjechać, musieć być usuniętym; das muss alles weg to wszystko musi zniknąć

stiften czasownik stiftet, stiftete, hat gestiftet fundować, powodować; Frieden/Brand stiften krzewić pokój / podkładać ogień; stiften gehen pot. ulotnić się, zniknąć

zerstieben czasownik zerstiebt, zerstob/zerstiebte, ist zerstoben/zerstiebt rozpryskiwać się, rozpylać się, rozpierzchać się, ulatniać się, znikać

verduften czasownik verduftet, verduftete, ist verduftet ulatniać się (zapach), pot. ulatniać się, znikać; verdufte! zwiewaj!

entschwinden czasownik entschwindet, entschwand, ist entschwunden lit. znikać, uciekać (o czasie); jemandem jemandes Gedächtnis entschwinden ulatywać komuś z pamięci

dahinschwinden czasownik schwindet dahin, schwand dahin, ist dahingeschwunden niknąć, marnieć, mizernieć, przemijać, upływać, kurczyć się

auflösen czasownik löst auf, löste auf, hat aufgelöst rozwiązywać, rozplątywać, odgadywać, rozpuszczać, unieważniać; den Knoten auflösen rozplątać węzeł; das Parlament auflösen rozwiązać parlament; sich auflösen rozwiązać się, rozpuścić się, rozłożyć się, rozwiewać się; etwas in etwas (DAT) auflösen rozpuszczać coś w czymś; sich in Luft auflösen przen. rozpływać się w powietrzu, znikać

Abgang der (PL die Abgänge) odejście, med. poronienie; der (nur Singular) ustąpienie, odejście, zejście, wysyłka; der Abgang von der Bühne zejście ze sceny; einen Abgang machen pot. ulatniać się, znikać, wymykać się

untertauchen czasownik taucht unter, tauchte unter, hat untergetaucht zanurzać; (ist untergetaucht) zanurzać się, dawać nura, nurkować; in der Menge untertauchen przen. znikać w tłumie

R E K L A M A