wyrok - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Urteil das (PL die Urteile) wyrok, sąd, zdanie

Aburteilung die (PL die Aburteilungen) wyrażenie dezaprobaty, osądzenie, wyrok

Verdikt das (PL die Verdikte) werdykt, wyrok

hinrichten czasownik richtet hin, richtete hin, hat hingerichtet wykonywać wyrok, stracić; jemanden hinrichten wykonywać na kimś wyrok

Spruch der (PL die Sprüche) sentencja, aforyzm, przypowieść, werset, orzeczenie, wyrok, dewiza, hasło, frazes, powiedzenie, odzywka; einen Spruch fällen wydawać wyrok; das sind doch alles nur Sprüche! to są tylko frazesy!; das Buch der Sprüche rel. Księga Przysłów

fällen czasownik fällt, fällte, hat gefällt ścinać, chem. strącać, wytrącać; eine Senkrechte fällen mat. prowadzić prostopadłą; ein Urteil fällen prawn. wydawać wyrok

Gerichtsurteil das (PL die Gerichtsurteile) wyrok sądu, orzeczenie sądu

Versäumnisurteil das (PL die Versäumnisurteile) prawn. wyrok zaoczny

Endurteil das (PL die Endurteile) wyrok ostateczny

gnädig przymiotnik, przysłówek łaskawy, miłościwy, łagodny, łaskawie, miłościwie, łagodnie; ein gnädiges Urteil łagodny wyrok

Schandurteil das (PL die Schandurteile) haniebny wyrok

bestätigen czasownik bestätigt, bestätigte, hat bestätigt potwierdzać, zatwierdzać; sich bestätigen potwierdzać się, sprawdzać się; das Urteil bestätigen zatwierdzać wyrok

Entscheid der (PL die Entscheide) decyzja, prawn. orzeczenie, wyrok, postanowienie

exekutieren czasownik exekutiert, exekutierte, hat exekutiert egzekwować, wykonywać, spełniać, wykonywać wyrok śmierci, stracić jemanden kogoś

urteilen czasownik urteilt, urteilte, hat geurteilt wydawać wyrok, wyrokować

Schuldigsprechung die (PL die Schuldigsprechungen) wyrok skazujący

Richterspruch der (PL die Richtersprüche) wyrok sędziego

Bescheidungsurteil das (PL die Bescheidungsurteile) wyrok zobowiązujący sąd administracyjny do wydania decyzji

aufheben czasownik hebt auf, hob auf, hat aufgehoben podnosić, przechowywać, unieważniać, znosić; die Todesstrafe aufheben znosić karę śmierci; aufgeschoben ist nicht aufgehoben co się odwlecze to nie uciecze; aufgehoben uchylony, zniesiony; ein aufgehobenes Urteil uchylony wyrok; viel Aufheben/Aufhebens von etwas machen robić dużo szumu/hałasu wokół czegoś; nicht viel Aufheben/Aufhebens von etwas machen bagatelizować coś

verkünden czasownik verkündet, verkündete, hat verkündet obwieszczać, oznajmiać, ogłaszać; das Urteil verkünden ogłaszać wyrok

Fehlurteil das (PL die Fehlurteile) niesprawiedliwy wyrok, błędne osądzenie

anfechten czasownik ficht an, focht an, hat angefochten kwestionować, podważać, podawać w wątpliwość, kontestować; ein Urteil anfechten prawn. zaskarżać wyrok; einen Vertrag anfechten kwestionować umowę

Todesurteil das (PL die Todesurteile) wyrok śmierci

Bewährungsstrafe die (PL die Bewährungsstrafen) kara w zawieszeniu, wyrok w zawieszeniu

unanfechtbar przymiotnik, przysłówek niezbity, niezwruszalny, nieodwołalny, niezbicie; ein unanfechtbarer Beweis niezbity dowód; ein unanfechtbares Urteil nieodwołalny wyrok

Einstellungsurteil das (PL die Einstellungsurteile) prawn. wyrok umarzający postępowanie

gerecht przymiotnik, przysłówek sprawiedliwy, słuszny, uzasadniony, sprawiedliwie, słusznie; ein gerechtes Urteil sprawiedliwy wyrok; jemandem gerecht werden oceniać kogoś sprawiedliwie, oddawać komuś sprawiedliwość; einer Aufgabe gerecht werden sprostać zadaniu; ein gerechter Anspruch uzasadnione roszczenie

Schlichterspruch der (PL die Schlichtersprüche) wyrok rozjemczy

Scheidungsurteil das (PL die Scheidungsurteile) wyrok rozwodowy

Wahrspruch der (PL die Wahrsprüche) dawn. austr. prawn. wyrok, werdykt, orzeczenie

R E K L A M A