Dieb - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Dieb der (PL die Diebe) złodziej

verdächtigen czasownik verdächtigt, verdächtigte, hat verdächtigt posądzać, podejrzewać; jemanden einer Sache (GEN) verdächtigen podejrzewać kogoś o coś er wird als Dieb verdächtigt podejrzewa się, że jest złodziejem

kriegen czasownik kriegt, kriegte, hat gekriegt; einen Brief kriegen pot. dostawać list; den Dieb kriegen pot. łapać złodzieja ein Kind kriegen pot. rodzić dziecko; ich habe meine Tage gekriegt pot. dostałam okres; keine Luft kriegen nie móc złapać powietrza, dusić się

fangen czasownik fängt, fing, hat gefangen łapać, łowić, chwytać, ujmować, przytrzymywać, przydybać; einen Dieb fangen przydybać złodzieja; Fangen spielen bawić się w berka; Feuer fangen zajmować się ogniem, zapalać się; gefangen nehmen brać do niewoli, niewolić, uwięzić, aresztować

greifen czasownik greift, griff, hat gegriffen chwytać, łapać, ująć; einen Dieb greifen ująć złodzieja; Platz greifen przyjmować się, rozszerzać się; unter etwas greifen sięgać pod coś; zu etwas greifen sięgać po coś, chwytać za coś, chwytać się czegoś; zur Flasche greifen sięgać po butelkę; zur Waffe greifen chwytać za broń; zum Greifen nah w zasięgu ręki, na wyciągnięcie ręki

rückfällig przymiotnik skłonny do recydywy, med. ponowny, powrotny; ein rückfälliger Dieb/Betrüger złodziej/oszust recydywista; rückfällig werden zostać recydywistą, med. odnawiać się, nawracać

R E K L A M A