Zahn - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Zahn der (PL die Zähne) ząb; jemandem einen Zahn ziehen wyrywać komuś ząb; Auge um Auge, Zahn um Zahn oko za oko, ząb za ząb; bleibende Zähne zęby stałe; ein Zahn fällt mir aus ząb mi wypada; mein Zahn ist ausgefallen ząb mi wypadł; die dritten Zähne sztuczna szczęka

extrahieren czasownik extrahiert, extrahierte, hat extrahiert med. usuwać einen Zahn ząb, chem. ekstrahować Wirkstoffe aus Pflanzen substancje czynne z roślin

ausbrechen czasownik bricht aus, brach aus, ist ausgebrochen uciekać, wydostawać się, wybuchać; aus dem Gefängnis / aus dem Käfig ausbrechen uciekać z więzienia / wydostawać się z klatki; ein Krieg bricht aus wybucha wojna; sich (DAT) einen Zahn ausbrechen złamać sobie ząb

wackeln czasownik wackelt, wackelte, hat gewackelt chwiać się, kiwać się, kołysać się; der Zahn wackelt ząb się rusza; die Firma wackelt firmie grozi plajta

schadhaft przymiotnik uszkodzony; ein schadhafter Zahn zepsuty ząb

sanieren czasownik saniert, sanierte, hat saniert odnawiać, remontować, leczyć, uzdrawiać ekonomicznie, restrukturyzować, rekultywować; eine Wohnung sanieren remontować mieszkanie; eine Wunde/einen Zahn sanieren leczyć ranę/ząb; eine Firma sanieren uzdrawiać firmę, restrukturyzować firmę; die Altstadt sanieren rewitalizować stare miasto; einen umgekippten Fluss sanieren rekultywować zdegradowaną biologicznie rzekę

R E K L A M A