dzwonić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

klingen czasownik klingt, klang, hat geklungen dzwonić, dźwięczeć, brzmieć; das klingt wie ein Märchen to brzmi jak bajka; das klingt nach einer guten Idee to brzmi jak dobry pomysł, to wygląda na dobry pomysł

schellen czasownik schellt, schellte, hat geschellt dzwonić, dźwięczeć

anrufen czasownik ruft an, rief an, hat angerufen telefonować, dzwonić, wzywać, wołać, prosić, prawn. odwoływać się; jemanden anrufen telefonować do kogoś, dzwonić do kogoś, wołać na kogoś

telefonieren czasownik telefoniert, telefonierte, hat telefoniert telefonować, dzwonić; mit jemandem telefonieren telefonować do kogoś, dzwonić do kogoś

läuten czasownik läutet, läutete, hat geläutet dzwonić

klingeln czasownik klingelt, klingelte, hat geklingelt dzwonić, wywoływać dzwonkiem

bimmeln czasownik bimmelt, bimmelte, hat gebimmelt dyndać, dzwonić

klimpern czasownik klimpert, klimperte, hat geklimpert pobrzękiwać, dzwonić, pot. brzdąkać

klappern czasownik klappert, klapperte, hat geklappert klekotać, stukotać; mit den Zähnen klappern dzwonić zębami, szczękać zębami

schrillen czasownik schrillt, schrillte, hat geschrillt dzwonić przeraźliwie

Geschirr das (PL die Geschirre) zastawa stołowa, serwis do kawy, uprząż; (nur Singular) naczynia; das Geschirr abwaschen/spülen zmywać naczynia; mit dem Geschirr klappern dzwonić naczyniami; das gespülte Geschirr trockenreiben wycierać do sucha zmyte naczynia

R E K L A M A