dążyć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

streben czasownik strebt, strebte, hat gestrebt dążyć, starać się; nach Erfolg streben dążyć do sukcesu

anstreben czasownik strebt an, strebte an, hat angestrebt dążyć; etwas (AKK) anstreben dążyć do czegoś; gegen etwas anstreben sprzeciwiać się czemuś

erstreben czasownik erstrebt, erstrebte, hat erstrebt dążyć etwas AKK do czegoś

aufstreben czasownik strebt auf, strebte auf, hat aufgestrebt dążyć, wznosić się, piąć się; aufstrebende Märkte ekon. rynki wschodzące; aufstrebende Witschaftsmacht wschodząca potęga gospodarcza

trachten czasownik trachtet, trachtete, hat getrachtet dążyć, ubiegać się, starać się nach etwas (DAT) o coś; jemandem nach dem Leben trachten nastawać na czyjeś życie

tendieren czasownik tendiert, tendierte, hat tendiert dążyć, zmierzać; zu etwas tendieren zmierzać do czegoś

bezwecken czasownik bezweckt, bezweckte, hat bezweckt zmierzać, dążyć etwas mit etwas do czegoś przez coś, mieć na celu

anpeilen czasownik peilt an, peilte an, hat angepeilt ustalać pozycję, namierzać; etwas anpeilen dążyć do czegoś

bestreben czasownik bestrebt, bestrebte, hat bestrebt dążyć do czegoś

hinwirken czasownik wirkt hin, wirkte hin, hat hingewirkt; auf etwas hinwirken działać w kierunku czegoś, dążyć do czegoś

zustreben czasownik strebt zu, strebte zu, ist zugestrebt dążyć auf etwas ku czemuś, do czegoś

R E K L A M A