glauben czasownik glaubt, glaubte, hat geglaubt wierzyć; an Gott glauben wierzyć w Boga; jemandem glauben wierzyć komuś; ich glaube, dass... wierzę, że..., sądzę, że...; ich glaube, ja/nein sądzę, że tak/nie; kaum zu glauben! nie do wiary!, wierzyć się nie chce!; tot geglaubt uznany za zmarłego

Gott der (PL die Götter) rel. Bóg, bóg; an Gott glauben wierzyć w Boga; zu Gott beten modlić się do Boga; Gott sei Dank! dzięki Bogu!; grüß Gott! austr. płd-niem. szczęść Boże!; Gott hab ihn/sie selig! Panie świeć nad jego/jej duszą!; Gott behüte! uchowaj Boże!; hilf dir selbst, so hilft dir Gott strzeżonego Pan Bóg strzeże; Gottes Wege sind unergründlich niezbadane są wyroki Boże; wie Gott in Frankreich leben żyć jak u Pana Boga za piecem

Glauben der (nur Singular) wiara; der Glauben an Gott wiara w Boga; PATRZ Glaube (częstsze)

abfallen czasownik fällt ab, fiel ab, ist abgefallen spadać, odpadać; die Blätter fallen ab liście opadają; von jemandem abfallen odłączać się od kogoś, sprzeniewierzać się komuś; vom Glauben abfallen odstępować od wiary

abschwören czasownik schwört ab, schwor ab, hat abgeschworen zapierać się, wyrzekać się, wypierać się; dem Glauben abschwören wyrzekać się wiary

befestigen czasownik befestigt, befestigte, hat befestigt przymocowywać, umacniać, mil. fortyfikować, obwarowywać; etwas mit einem Nagel an der Wand befestigen przybijać coś gwoździem do ściany; gemeinsames Leid befestigt die Freundschaft wspólna niedola umacnia przyjaźń jemanden im Glauben befestigen utwierdzać kogoś w wierze