kleić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

leimen czasownik leimt, leimte, hat geleimt kleić, pot. nabierać jemanden kogoś

kleben czasownik klebt, klebte, hat geklebt kleić, lgnąć, przylepiać się, nie móc oderwać się an einer Sache od czegoś; kleben bleiben przen. nie uzyskać promocji do następnej klasy

kitten czasownik kittet, kittete, hat gekittet zakitować, kleić, przen. cementować eine Freundschaft przyjaźń

verkleben czasownik verklebt, verklebte, hat verklebt zaklejać, zalepiać, kleić, czynić lepkim; (ist verklebt) kleić się, lepić się

picken czasownik pickt, pickte, hat gepickt dziobać, wydziobywać, wyciągać, austr. pot. kleić; die Hühner picken Körner kury dziobią ziarna; die Spatzen picken an/gegen die Scheibe wróble stukają dziobami w szybę

R E K L A M A