pozbawiać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

aberkennen czasownik erkennt ab, erkannte ab, hat aberkannt odbierać, pozbawiać, odmawiać; jemandem den Titel/Orden aberkennen odbierać komuś tytuł, pozbawiać kogoś orderu; jemandem ein Recht auf etwas aberkennen pozbawiać kogoś prawa do czegoś

entziehen czasownik entzieht, entzog, hat entzogen pozbawiać, odbierać; jemandem das Wort entziehen odbierać komuś głos (w dyskusji); sich entziehen uchylać się, wycofywać się, stronić, odsuwać się, unikać

entleeren czasownik entleert, entleerte, hat entleert opróżniać, wypróżniać, pozbawiać; sich entleeren opróżniać się, wypróżniać się, pozbawiać się

entmachten czasownik entmachtet, entmachtete, hat entmachtet pozbawiać władzy

abbedingen czasownik bedingt ab, bedingte ab, hat abbedingt prawn. pozbawiać mocy wiążącej, uchylać

expatriieren czasownik expatriiert, expatriierte, hat expatriiert ekspatriować, wysiedlać, pozbawiać obywatelstwa

entrechten czasownik entrechtet, entrechtete, hat entrechtet pozbawiać praw

ausbürgern czasownik bürgert aus, bürgerte aus, hat ausgebürgert pozbawiać obywatelstwa

abhalftern czasownik halftert ab, halfterte ab, hat abgehalftert zdejmować uzdę, pot. pozbawiać stanowiska, dymisjonować, pozbywać się

Mut der (nur Singular) odwaga, męstwo, otucha, waleczność, animusz; jemandem den Mut nehmen dbierać komuś odwagę, pozbawiać kogoś odwagi; Mut fassen nabierać odwagi, nabierać otuchy; jemandem Mut machen dodawać komuś odwagi/otuchy, podnosić kogoś na duchu; sich (DAT) Mut machen dodawać sobie odwagi/otuchy

berauben czasownik beraubt, beraubte, hat beraubt rabować, pozbawiać, okradać jemanden einer Sache (GEN) kogoś z czegoś; jemanden all seiner Hoffnungen berauben pozbawić kogoś wszelkiej nadziei

kalt przymiotnik, przysłówek (kälter, kälteste) zimny, przen. oziębły, nieczuły, zimno, przen. ozięble, nieczule; kalt stellen studzić, przen. pozbawiać wpływów, odsuwać od władzy; mir ist kalt zimno mi; im Kalten w zimnym pomieszczeniu; der Kalte Krieg hist. zimna wojna; kalt lassen pot. nie wzruszać; kalt bleiben nie wzruszać się, pozostawać nieczułym

umbringen czasownik bringt um, brachte um, hat umgebracht zabijać, pozbawiać życia, zamęczać; sich vor Arbeit umbringen przen. zamęczać się pracą; sich umbringen zabijać się, popełniać samobójstwo

bringen czasownik bringt, brachte, hat gebracht przynosić, przywozić, przyprowadzać, sprowadzać, donosić, zanosić, podwozić; Glück/Unglück bringen przynosić szczęście / sprowadzać nieszczęście; einen Arzt bringen sprowadzać lekarza; Früchte bringen dawać owoce, wydawać owoce; Hilfe bringen przychodzić z pomocą; zur Welt bringen wydawać na świat, rodzić; jemandem Ruhm bringen przysparzać komuś sławy; etwas zu Ende bringen doprowadzać coś do końca; etwas zu Papier bringen przelewać coś na papier; jemanden um etwas bringen pozbawiać kogoś czegoś; jemanden um die Ecke bringen pot. ukatrupiać kogoś; es zu etwas bringen pot. dorobić się czegoś, wypracować coś

absetzen czasownik setzt ab, setzte ab, hat abgesetzt zdejmować, odbierać, pozbawiać urzędu, detronizować; jemanden am Bahnhof absetzen wysadzać kogoś na dworcu (z samochodu); den Reiter absetzen zrzucać jeźdźca

Illusion die (PL die Illusionen) iluzja, złudzenie; sich einer Illusion (DAT) hingeben żyć iluzją; jemandem die Illusionen rauben pozbawiać kogoś złudzeń

enttabuisieren czasownik enttabuisiert, enttabuisierte, hat enttabuisiert pozbawiać tabu

entgraten czasownik entgratet, entgratete, hat entgratet tech. okrawać, pozbawiać ości

entheben czasownik enthebt, enthob, hat enthoben uwalniać, zwalniać, zawieszać; jemanden der Sorge entheben uwalniać kogoś od troski; jemanden seines Amtes entheben zwalniać kogoś ze stanowiska, zawieszać kogoś w urzędowaniu, pozbawiać kogoś stanowiska

enthemmen czasownik enthemmt, enthemmte, hat enthemmt uwalniać od zahamowań, pozbawiać zahamowań

entjungfern czasownik entjungfert, entjungferte, hat entjungfert deflorować, pozbawiać dziewictwa, pot. rozdziewiczać

desillusionieren czasownik desillusioniert, desillusionierte, hat desillusioniert pozbawiać iluzji, rozczarowywać, przen. otrzeźwiać

entkleiden czasownik entkleidet, entkleidete, hat entkleidet rozbierać, obnażać, pozbawiać, ogołacać; sich entkleiden rozbierać się; jemanden seines Amtes entkleiden złożyć kogoś z urzędu

entzaubern czasownik entzaubert, entzauberte, hat entzaubert odczarowywać, pozbawiać uroku

R E K L A M A