reich - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

reich przymiotnik bogaty, obfity, obfitujący, okazały, hojny, bogato, obficie, okazale, hojnie; ein reicher Mann bogaty człowiek; ein Sohn aus reichem Haus syn z bogatego domu; er hat reich geheiratet ożenił się bogato; eine reich geschmückte Fassade bogato zdobiona fasada; eine reiche Ernte obfite zbiory, urodzaj; reiche Ölquellen bogate złoża ropy; ein reiches Mahl obfity posiłek; das Buch ist reich illustriert książka jest bogato ilustrowana; eine reiche Auswahl bogaty wybór, szeroki wybór; reich an Fischen/Vitamin C obfitujący w ryby / bogaty w witaminę C; reich werden bogacić się

Haus das (PL die Häuser) dom, domownicy, ród, firma, koncern; Haus halten prowadzić dom; zu Hause w domu; nach Hause do domu; von zu Hause z domu; von Hause aus z natury, z rodziny, pierwotnie; ins Haus gehen wchodzić do domu; das Haus Hohenzollern dom Hohenzollernów, dynastia Hohenzollernów; altes Haus pot. stary druh; gelehrtes Haus pot. mądrala; außer Haus essen jeść poza domem; von Haus aus ein Optimist/reich/Chemiker sein być z natury optymistą / być bogatym z domu / być urodzonym chemikiem; aufs Haus gehen pot. być na koszt firmy (o posiłku)

Reich das (PL die Reiche) królestwo, imperium; Deutsches Reich Rzesza Niemiecka; das Dritte Reich hist. Trzecia Rzesza; das Römische Reich Cesarstwo Rzymskie; Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation hist. Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego; das Reich der Mitte Państwo Środka; das Reich Gottes Królestwo Boże; das Reich der Tiere królestwo zwierząt; Reich der Schatten przen. kraina cieni

osmanisch przymiotnik, przysłówek otomański, osmański, po otomańsku, po osmańsku; das Osmanische Reich hist. Imperium Osmańskie

herrschen czasownik herrscht, herrschte, hat geherrscht panować, obowiązywać; über jemanden/etwas herrschen panować nad kimś/czymś; Alexander der Große herrschte über ein riesiges Reich Aleksander Wielki panował nad olbrzymim imperium; es herrscht Schweigen panuje milczenie

einverleiben czasownik verleibt ein, verleibte ein, hat einverleibt wcielać, anektować; er hatte die eroberten Gebiete seinem Reich einverleibt wcielił podbite obszary do swojego królestwa; sich (DAT) einverleiben żart. napychać się; ich habe mir den übrig gebliebenen Kuchen einverleibt napchałem się pozostałym ciastem

R E K L A M A