skrzeczeć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

kreischen czasownik kreischt, kreischte, hat gekreischt skrzeczeć, piszczeć

krächzen czasownik krächzt, krächzte, hat gekrächzt krakać, skrzeczeć

schreien czasownik schreit, schrie, hat geschrieen/geschrien krzyczeć, zakrzykiwać, wrzeszczeć, ryczeć, skrzeczeć; ab und zu schreien pokrzykiwać; vor Angst/Begeisterung schreien krzyczeć ze strachu/z zachwytu; nach etwas schreien wołać o coś, domagać się czegoś; nach jemandem schreien wołać kogoś, domagać się przyjścia kogoś; um Hilfe schreien wołać o pomoc

quaken czasownik quakt, quakte, hat gequakt kumkać, rechotać, skrzeczeć

plärren czasownik plärrt, plärrte, hat geplärrt pej. wydzierać się, drzeć się, beczeć, skrzeczeć; wir hörten, wie sie im Haus plärrte słyszeliśmy, jak wydzierała się w domu; das Kind fing sofort an zu plärren dziecko natychmiast zaczęło beczeć; das Radio plärrt przen. radio skrzeczy

R E K L A M A