ukończyć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

beenden czasownik beendet, beendete, hat beendet skończyć, ukończyć, zakończyć; den Krieg beenden zakończyć wojnę; sein Studium beenden ukończyć studia; die Schule beenden ukończyć szkołę; ich beendete das Gespräch skończyłem rozmowę

abschließen czasownik schließt ab, schloss ab, hat abgeschlossen zamykać, kończyć, zawierać, stanowić zewnętrzną warstwę; einen Vertrag/Kredit abschließen zawierać umowę/umowę kredytową; seine Studien/sein Studium abschließen ukończyć studia; die Schule abschließen ukończyć szkołę

beendigen czasownik beendigt, beendigte, hat beendigt skończyć, ukończyć, zakończyć

Journalistik die (nur Singular) dziennikarstwo (kierunek kształcenia); ein Studium der Journalistik abschließen ukończyć studia dziennikarskie

ausdienen czasownik dient aus, diente aus, hat ausgedient ukończyć służbę, wysłużyć swoje lata, pot. wysłużyć się, zużyć się

ausstudieren czasownik studiert aus, studierte aus, hat ausstudiert kończyć studia; ein Buch ausstudieren przestudiować książkę; eine Rolle ausstudieren wystudiować rolę

durchlaufen czasownik läuft durch, lief durch, ist durchgelaufen biec przez, przeciekać, pot. zużywać chodzeniem; (durchläuft, durchlief, hat durchlaufen) przebiegać, przebywać, przemierzać, przeglądać, czytać pobieżnie; eine Schule durchlaufen przechodzić szkołę, kończyć szkołę

fertig stellen czasownik stellt fertig, stellte fertig, hat fertiggestellt kończyć

R E K L A M A