oddalić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

abrauschen czasownik rauscht ab, rauschte ab, ist abgerauscht pot. szybko odjechać, oddalić się ostentacyjnie

abdüsen czasownik düst ab, düste ab, ist abgedüst pot. oddalać się, wiać, uciekać (środkiem lokomocji) in den Urlaub na urlop

wegmachen czasownik macht weg, machte weg, hat weggemacht usuwać; sich wegmachen oddalać się, wynosić się

abwandern czasownik wandert ab, wanderte ab, ist abgewandert oddalać się, przenosić się, wywędrować, emigrować; in einen anderen Beruf abwandern odchodzić do innego zawodu, zmieniać zawód; das Hoch ist nach Westen abgewandert wyż przesunął się na zachód

abschmettern czasownik schmettert ab, schmetterte ab, hat abgeschmettert pot. odrzucać, oddalać

abkommen czasownik kommt ab, kam ab, ist abgekommen oddalać się, wychodzić z mody, zwalniać się; vom Wege abkommen zbłądzić; vom Thema abkommen odbiegać od tematu

abweisen czasownik weist ab, wies ab, hat abgewiesen odrzucać, odprawiać, zbywać, oddalać; eine Klage abweisen oddalać skargę

verwerfen czasownik verwirft, verwarf, hat verworfen odrzucać, nie przyjmować, oddalać, zool. poronić; den Gedanken verwerfen odrzucać myśl; die Klage verwerfen prawn. oddalać powództwo; sich verwerfen geo. przemieszczać się

ablehnen czasownik lehnt ab, lehnte ab, hat abgelehnt odrzucać, załatwiać odmownie, dezaprobować, prawn. oddalać, wyłączać

entfernen czasownik entfernt, entfernte, hat entfernt usuwać; jemanden aus der Schule entfernen wydalać kogoś ze szkoły; sich von/aus etwas entfernen oddalać się skądś

entfremden czasownik entfremdet, entfremdete, hat entfremdet odstręczać, oddalać jemandem etwas kogoś od czegoś; sich entfremden stawać się obcym, wyobcowywać się

davonziehen czasownik zieht davon, zog davon, ist davongezogen odchodzić, odjeżdżać, oddalać się

Klage die (PL die Klagen) skarga, żale, narzekanie, prawn. pozew, powództwo; eine Klage gegen jemanden vorbringen/einreichen wnosić pozew przeciwko komuś; eine Klage abweisen oddalać powództwo; öffentliche Klage skarga publiczna

forteilen czasownik eilt fort, eilte fort, ist fortgeeilt lit. oddalać się pospiesznie

R E K L A M A