tkwić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

innewohnen czasownik wohnt inne, wohnte inne, hat innegewohnt tkwić, cechować, znamionować, być nieodłącznym elementem einer Sache czegoś; ihm wohnt Fleiß inne cechuje go pilność

Hals der (PL die Hälse) szyja, kark, gardło; ein schlanker/kurzer/langer Hals szczupła/krótka/długa szyja; jemandem um den Hals fallen rzucać się komuś na szyję; bis an den Hals/bis zum Hals im Wasser stehen stać po szyję w wodzie; sich (DAT) den Hals brechen skręcić kark; Hals über Kopf pot. na łeb na szyję, na łapu-capu; bis an den Hals in Schulden stecken tkwić po uszy w długach; jemandem auf dem Halse sitzen przen. siedzieć komuś na karku; Schmerzen im Hals ból gardła; aus vollem Halse schreien/lachen pot. wrzeszczeć/śmiać się na całe gardło; den Hals kosten przen. być bardzo ryzykownym (np. dla czyjejś kariery)

Stau der (PL die Staus) zator, spiętrzenie wody, pot. korek; im Stau stehen/stecken pot. stać/tkwić w korku

stecken czasownik steckt, stak/steckte, hat gesteckt wtykać, wkładać, tkwić, być; etwas in eine Schublade stecken chować coś do szuflady; die Hände in die Tasche stecken wkładać ręce do kieszeni; wo steckst du denn? gdzie jesteś?; stecken bleiben ugrzęznąć, utknąć, zaryć (samochodem); stecken bleiben/steckenbleiben przen. uwięznąć; ihr sind die Worte im Hals stecken geblieben / steckengeblieben słowa uwięzły jej w gardle;

schmoren czasownik schmort, schmorte, hat geschmort gastr. dusić, pot. siedzieć, tkwić; in der Sonne schmoren prażyć się na słońcu