duch - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Geist der (PL die Geister) duch, upiór, widmo, umysł, intelekt (osoba); ein großer Geist wybitny umysł; der Heilige Geist rel. Duch Święty; (nur Singular) duch; im Geist w duchu, po myśli; der Geist der Zeit duch czasu, duch epoki; (PL die Geiste) spirytus (owocowy)

Gemeinschaftsgeist der (nur Singular) duch wspólnoty, duch solidarności

humanistisch przymiotnik, przysłówek humanistyczny, humanistycznie; humanistische Bildung wykształcenie humanistyczne; humanistischer Geist duch humanizmu

Brudergeist der (nur Singular) duch braterstwa

Kampfgeist der (PL die Kampfgeister) duch bojowy

Schutzgeist der (PL die Schutzgeister) duch opiekuńczy

Teamgeist der (nur Singular) duch pracy zespołowej

Unternehmungsgeist der (nur Singular) przedsiębiorczość, duch przedsiębiorczości

Zeitgeist der (nur Singular) duch czasu, epoki

Deutschtum das (nur Singular) niemieckość, duch niemiecki, niemiecki charakter narodowy, przynależność do narodu niemieckiego, Niemcy (na obczyźnie)

Böse der/die (PL die Bösen) zły mężczyzna, zły duch, diabeł / zła kobieta; das (nur Singular) zło

Erdgeist der (PL die Erdgeister) lit. duch podziemi, gnom

Forschergeist der (nur Singular) przen. duch badawczy

Widerspruchsgeist der (PL die Widerspruchsgeister) pot. kontestator, wieczny opozycjonista; (nur Singular) duch przekory

R E K L A M A